ΓΟΛΓΟΘΑΣ

Του Ηλ.Γεωργάκη
http://elgeorgakis.blogspot.com/

Χρόνια πολλά και καλό Πάσχα. Μέσα σε μια Mεγάλη Eβδομάδα των παθών για την κοινωνία που αναστενάζει απο το ''ζυγό'' των μνημονίων, τα χαράτσια, την αφαίμαξη μισθών και συντάξεων αλλά και την ανελέητη φοροεπιδρομή. Χρόνια πολλά για την Aνάσταση που δεν έρχεται κι όλα μοιάζουν σαν Μεγάλη Παρασκευή. Με θλιμμένα πρόσωπα, με απογοητευμένους συνανθρώπους με την ελπίδα που επικαλούμαστε αλλά πάντα παραμένει ελπίδα. Και με το αβέβαιο αύριο αφου όλα δείχνουν οτι τα δύσκολα δεν πέρασαν αλλά ειναι μπροστά μας. Κι αυτό γιατί τώρα η τρόικα απαιτεί νέα μέτρα με μισθούς Βουλγαρίας, με νέες περικοπές στις συντάξεις, με νέους φόρους και με απολύσεις στο δημόσιο. Οταν η πραγματικότητα ειναι εφιαλτική:


-Ανεργία 21% και 1000 νέες απολύσεις την ημέρα

·-- 1 στις 2 προσλήψεις με μερική απασχόληση των 293 μεικτά

---· 400.000 απλήρωτοι εργαζόμενοι για περισσότερο από 5 μήνες

·---- Αύξηση κατά 149% μέσα σε ένα χρόνο της μετατροπής των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε εκ περιτροπής εργασίας με μονομερή απόφαση του εργοδότη

Και δεν υπάρχει φως στο τουνελ. Γιατι απλούστατα η συνταγή της τρόικας απέτυχε. Που σημάινει οτι τα μέτρα θα φέρνουν νέα μέτρα. Μέχρι τελικής πτώσεως. Μετά τις εκλογές ερχεται το νεο κύμα φοροεπιδρομής. Και οχι μόνο. Νέα μέτρα, νέα μέτρα και πάλι μέτρα. Αλλα το χειρότερο ειναι οτι ενω όλοι μέσα μας εκτιμούμε οτι και τα νέα μέτρα δεν μας αφορούν, έρχεται η διάψευση. Συνεχής διάψευση. Όλα ειναι μείον. Απο τα εισοδήματα μέχρι την ψυχολογία. Και απο την προσωπική μας ζωή μέχρι τα ονειρα που πλέον μας πρόδωσαν με την εκχώρηση της χώρας και της αξιοπρέπειάς μας. Χρόνια πολλά και καλό Πάσχα. Με χρεοκοπημένα κόμματα στη συνείδηση των πολιτών, με αναξιόπιστους πολιτικούς, με την απαισιοδοξία αλλά και την αγανάκτηση στο ζενίθ. Με την ανεργία να σπάει όλα τα ρεκόρ και ειδικά στους νέους. Και με την πίκρα χορηγό. Χρόνια πολλά και καλό Πάσχα! Με ενα λαό, μια κοινωνία που της εταξαν την ανάσταση αλλα πάντα παραμένει στην εβδομάδα των παθών και συνεχιζει το δικό της Γολγοθά. Μια μεγάλη εβδομάδα που γίνεται μια ζωή. Και με την ανάσταση που αργεί να ερθει. Και μάλλον δεν θα ερθει ποτέ. Αφου ο Γολγοθάς ειναι πλέον συνυφασμένος με την καθημερινότητα μας. Mε την ίδια τη ζωή μας!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-Κι επειδή ξεχάσαμε τις παραδόσεις και τα παλιά μπρανελίστικα, αναδημοσιεύω "Το κομμάτι'' του αείμνηστου Παναγιώτη Τ. Ματαφιά (Νότη Μπρανέλου), απο το βιβλίο του με τίτλο "Απ' τον Αη-Μηνά ίσαμε τον Πόντε, Αθήνα 1992":

- Δε μ' λες, μωρ' θειά (μώρα μου κιόλας) μη (μ)πάει κι έπεσε το κομμάτι, και δε (ν)το πήρα χαμπέρι;.

- Όχι, μαρή θυατέρα, είναι μπονόρα ακόμα, στο (ν)ύπνο σου δα το ειδες;

- Δε (γκ)ξέρω. Εδεκεί π' σάρωνα, μου κάστ'κε ότ' άκ'σα τη μουζ'κή.

- Όχι, μαρή κουρεμαδιά, είναι μπονόρα σου λέου. Ύστερα απ' τσ' εννιά η ώρα να (ν)το λογαριάζ'ς. Δε μ' λες τώρα, για να πούμε και τίποτσ' άλλο, έβαψες πολλά αυγά μαρή;

- Ένα (γ)κόρακα, χριστιανή μου. Δε (γ)ξέρω τι τον ηύρε το (γ)καλοφούρτουνο το ν'κοκύρ' μου, να (ν)τονε χαρώ, και μου κουβάλ'σε δέκα ντουζίνες, η τζόγια μου, «λες και θα μας κομ-παρίρ'νε οι Αγγλογάλλ'». Κάμε κόντο. Μήτε στα «δώδεκα βαγγέλια» δεν άδειασα να πάου η καψερή, ο Θέος να με σ'χωρέσει.

- Μπα, μαρή κοπέλα μ'. Δε μ' λες κάνε, τ' αρνί σας το σφάξατε;

- Μπαααα, θειά μ'. Καρτερώ το μπαρμπα-Χρήστο το Μένιο. Η αφεντιά του μας το σφάζ' ούλες τσι χρονιές. Είναι φίλος, βλέπ'ς, με το ν'κοκύρ' μου. Του δίνει και τη (μ)προβιά κάθε χρόνο!

- Εγώ, καψόπαιδο, εφώναξα εχτές το μπάρμπ' Αργύρ' και ξεντριγάρ'σα.

- Ναι, είδα τσου «σταυρούς στη (μ)πόρτα» σας. Και του χρόνου να 'στενε καλά.

Δε μ' λες, αλήθεια, θεια, η αφεντιά σου θα (γ)ξέρ'ς. Τι πράμα είν' αλήθεια αυτό το κομμάτι; Άκου, να γυρίζ', λέει, κάθε Μεγασάββα η μουζ'κή στα σοκκάκια και να βαρεί τ' «διάνα» κι οι ν'κοκυράδες, απ' όπ' βρεθούνε, να τσακίζ'νε στσου δρόμ'ς ότ' παλιαγγειό τσου βρίσκεται. Μπορείς να μ' πεις η αφεντιά σου, τι σένια είναι, η αφεντιά τσου;

- Εθίματα, μαρή θυατέρα. Παλιά εθίματα των γιορτώνε. Τι θέλ'ς να 'ναι; Έτσ' τα 'βραμε απ' τσου παλιότερους, έτσ' τα βαστάμε και στσι μέρες μας. «Μικρή Ανάσταση» μου την είπε, νια μέρα π' τονε ρώτησα κι εγώ, ο σιορ Πίπ'ς, ο νόντσολος τ' Άη-Μηνά. Αλλά τώρα, στο (γ)καιρό μας, δεν τα πιεντάνε και

πολύ - πολύ. Παλιότερα, καψόπαιδο, ο κοσμάκ'ς τα στ'μάρ'ζε πλειότερο απ' τσου τωρινούς και μάλ'στα μου πολύ τα χαιρόντανε. Θ'μάμαι νια βολά, σα σήμερα, όπως κατέβαινε η μουζ'κή στο παζάρ' απ' τα Χάβρ'κα για τη (μ)πιάτσα, εδεκεί στο σοκκάκι του Μαρκά, πετιέται απ' το τσαγκάρ'κό του ο Γιώργ'ς ο

Κράλ'ς, Θεός σχωρέστονε κι απ'θώνει καταμεσίς του δρόμ' ένανε θεόρατο μπότη, από κειούς εκεί με τ'ν αλ'φή απόξ', ξέρ'ς μαρή, π' βάν'νε το λάδ', μ' ένα φ'τίλ' απάν' στη μσ'ούδα του, αναμμένο. Οραντίς και το βλέπ'νε οι μουζ'κάντ'δες, σκιαχτήκανε και το βάν'νε στα κοσάκια. Σκορπίσανε και μήτε δ'νήθηκε να (ν)τσου σ΄μασ' άλλο ο μακαρίτ'ς ο μπάρμπα Νιόνιος ο Τσ'ρώτος, π' τσόκανε το «δάσκαλο».

- Έτσ' λ'πόν!. Και δε μ' λες αλήθεια, θεια. Όλο τι πράντσα λογαριάζεις να 'τ'μάσεις;

- Τι πράντσα, μαρή κοπέλα μ', σα (γ)και δε (ν)τα ξέρ'ς, ρωτάς. Απόψε το πατσαλίκι αυγοκομμένο, όπως το καλεί η βραδιά. Αύριο τσότσο κρέας με μανέστρα και τ'ν άλλ' τ' αρνί ψ'μένο. Αυτά. Τα ξέρ'ς. Δε (ν)τα ξέρ'ς τώρα;.

- Θα (ν)το ψήσ'τε στο σουβλί;

- Ναίσκε, μαρή. Όξ' στ'ν αδειά, αντάμα με το (γ)κ'νιάδο μου και το λαλά μου. Κάθε χρόνο έτσ' κάν'με, από έσπαλε. Θέλ'νε, βλέπ'ς, άμα το σ'κών'νε, να ρίχν'νε και τσι κουμπουριές τσου, για το καλό τα' χρόνου. Το δ'κό σας θα (ν)το βάλ'τε στο φούρνο, ε; Είδα το δ'κόνε σου, τ' απολιώρα, πόφερν' αποκλάδια.

- Τι να κάμ'με, θειά μου; Είμαστε βλέπ'ς κι οι δύο κονκασάδοι.

- Και για Ανάσταση, πού λέτε να πάτε;

- Εδεδώ στ' (μ)πιάτσα, λέμε να βγούμε, στον Αη-Σπ'ρίδωνα για πιο σιμά. Ας πάου τώρα ν' αποσώσω κάτ' δ'λειές που τ'ς έχω στ' μέση, μη (μ)πάει κι έρτ' ο μπάρμπα Χρήστος για το καλότ'χο τ' αρνί.

- Τότενες, γεια σ' μαρή θυατέρα μου και καλή σας Ανάσταση.

- Αμήν, θεια μου, παρομοίως, με τ' φαμελιά σου.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ-Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΆΣΤΑΣΗ!

Tweet