Νεες μειώσεις μισθών και συντάξεων, αδυσώπητη φοροεπιδρομή, έκρηξη της ανεργίας και ανατροπές στο ασφαλιστικό θα ειναι το επισφράγισμα στην κοινωνική εξαθλίωση. Έπεσε το βιοτικό μας επίπεδο σε αυτό της 10ετίας του 1970. Οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν από 30 έως 50% και το λεγόμενο κόστος εργασίας μειώθηκε με τους μεγαλύτερους ρυθμούς όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε όλο τον κόσμο. Τα εργοστάσια και οι άλλοι τόποι δουλειάς έχουν μετατραπεί σε αντεργατικές γαλέρες, σε μεσαιωνικά κάτεργα. Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων “στραγγαλίζουν” την αγορά βάζοντας λουκέτο σε περισσότερες από 480.000 επιχειρήσεις, “συνθλίβουν” την κοινωνική συνοχή εκτινάσσοντας την ανεργία σε επίπεδα παγκόσμιου αρνητικού ρεκόρ (25% στατιστική – 32% πραγματική) ενώ επιτείνουν την ύφεση η οποία “τρέχει” με ρυθμούς χωρών που βρίσκονται σε πόλεμο. Το πρόγραμμα της Τρόικας για την Ελλάδα συγκροτήθηκε εξ’ αρχής με εσφαλμένο τρόπο, με αποτέλεσμα η συνέχιση της ύφεσης, η καθίζηση της ελληνικής οικονομίας και η έκρηξη της ανεργίας να συνιστά επακόλουθο του προγράμματος και των μέτρων λιτότητας που συναποφάσισε η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση, με συνέπεια την διατήρηση των ελλειμμάτων, την επιδείνωση των συνθηκών κοινωνικής συνοχής και την επιβολή περισσότερων περικοπών «αγνοώντας θεμελιώδεις νόμους της οικονομικής βαρύτητας.
Και για την μην εχει κανείς αμφιβολία για την παταγώδη αποτυχία των μνημονίων και των συνταγών των δανειστών μας, αρκεί μόνο να αναφερθεί οτι συνολικά κατα την περίοδο 2010-2011 οι περικοπές των συντάξεων και οι μειώσεις των μισθών ανήλθαν αθροιστικά σε 16,2 δις ευρώ δηλ. 8% του ΑΕΠ χωρίς να έχει μειωθεί η ανεργία, το δημόσιο χρέος και η ύφεση! Και μέσα σε όλα αυτά όλοι ρωτούν τι θα γίνει με το ασφαλιστικό και στις συντάξεις. Το σίγουρο ειναι οτι θα αυξηθούν απο το 2013 κατα δυο τα γενικά όρια συνταξιοδότησης(απο τα 65 στα 67) που σημαίνει οτι θα συμπαρασυρθούν και τα ενδιάμεσα όρια συνταξιοδότησης ενω θα υπάρξει νέο κούρεμα στις συντάξεις και στα εφάπαξ. Δηλαδή τη διετία 2013-2014 θα ειναι η αρχή του τέλους των συνταξιοδοτικών παροχών. Σε λίγο καιρό η λέξη σύνταξη θα ειναι το πιο σύντομο ανέκδοτο.
Συντάξεις -ψίχουλα, με την κατάρρευση των συνταξιοδοτικών παροχών προβλέπει μελλοντικά ΄και το ΙΝΕ ΓΣΕΕ σε μια αποκάλυψη-σόκ. Συμφωνα με αυτή στην Ελλάδα, την περίοδο 2010-2060 ο αριθμός των συνταξιούχων θα αυξηθεί κατά 70%, όταν την ίδια περίοδο η αύξηση των συνταξιοδοτικών δαπανών δεν θα είναι μεγαλύτερη του 2,5%, μετατρέποντας σταδιακά την συνταξιοδοτική παροχή σε συνταξιοδοτικό βοήθημα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων.
Οπως σημειώνει ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ καθηγητής Σάββας Ρομπόλης ''η επιδίωξη ελέγχου της αύξησης των συνταξιοδοτικών δαπανών στην Ελλάδα από τους δανειστές της χώρας κατά την περίοδο 2010-2060 (από 24,1% του ΑΕΠ σε 17,4% του ΑΕΠ το 2060) κατά 7% περίπου του ΑΕΠ, παράλληλα με την αύξηση κατά 70% του συνταξιοδοτικού πληθυσμού, σηματοδοτεί την προοπτική κατάρρευσης του επιπέδου των συνταξιοδοτικών παροχών (κύριων, επικουρικών, κοινωνικών επιδομάτων, εφάπαξ, κλπ) και γενικότερα των κοινωνικών υπηρεσιών (μείωση κατά 35% των δημόσιων δαπανών υγείας 2010-2012), ως συμβολή στη μείωση των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων και στον περιορισμών της απόκλισης του λόγου δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την περίοδο από Μάιο 2010 μέχρι Ιούνιο 2012 οι περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων ανήλθαν συνολικά στο επίπεδο των 4,2 δις ευρώ, ενώ στο πρόγραμμα περικοπών και λιτότητας των 11,6 δις ευρώ για την περίοδο 2013-2014, οι περικοπές κύριων, επικουρικών συντάξεων, εφάπαξ και κοινωνικών επιδομάτων αντιστοιχούν στο 43% του συνολικού ποσού, δηλ. 5,5 δις ευρώ. Επιπλέον, κατά την περίοδο 2010-2011, οι μειώσεις μισθών του δημοσίου ανήλθαν στα 3,5 δις ευρώ και του ιδιωτικού τομέα ανήλθαν στα 3 δις ευρώ. Με άλλα λόγια, την περίοδο 2010-2011 οι περικοπές των συντάξεων και οι μειώσεις των μισθών ανήλθαν αθροιστικά σε 16,2 δις ευρώ δηλ. 8% του ΑΕΠ χωρίς να έχει μειωθεί η ανεργία, το δημόσιο χρέος και η ύφεση. Ο κ. Ρομπόλης επισημαίνει παράλληλα οτι ''οι νομοθετικές παρεμβάσεις που συντελέσθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια (1998-2008) στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρά την μείωση του επιπέδου των συντάξεων από 7%-20%, δεν κατόρθωσαν να υποστηρίξουν την οικονομική κατάσταση των κοινωνικο-ασφαλιστικών συστημάτων, ιδιαίτερα, ενόψει των νέων δεδομένων και των συνεπειών της ύφεσης. Έτσι, η αύξηση της ανεργίας (24% το 2012, δηλ. 1.200.000 άτομα) και η μείωση των μισθών στερεί την κοινωνική ασφάλιση από πόρους της τάξης των 9,5 δις ευρώ, η εισφοροδιαφυγή από την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία καθώς και από τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης με 8,5 δις ευρώ και η μη καταβολή των οφειλών του κράτους από το 1993 στα ασφαλιστικά Ταμεία (12 δις ευρώ) συρρικνώνουν σοβαρά την οικονομική κατάσταση της κοινωνικής ασφάλισης.
Παράλληλα θα πρέπει να τονιστει οτι απώλειες πολλών δισεκατομμυρίων είχαν τα ασφαλιστικά ταμεία από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων υπό ελληνικό και ξένο δίκαιο (το λεγόμενο PSI) με αποτέλεσμα να βρίσκονται κυριολεκτικά σε άθλια οικονομική κατάσταση. Οι συνολικές απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων, με βάση τις τρέχουσες τιμές των τίτλων που έχουν στην κατοχή τους, ξεπερνούν τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ ή το 73% της ονομαστικής αξίας τους πριν το PSI!
Πάντως ο περιορισμός της δημόσιας χρηματοδότησης με την συρρίκνωση του επιπέδου των παροχών(και την αυξηση των οριων ηλικίας συνταξιοδότησης) ειναι το 'σήμα κατατεθέν' στο τομέα της κοινωνικής ασφάλισης τόσο στην Ελλάδα οσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι σημερινές συνθήκες της οικονομικής κρίσης και ύφεσης αντιμετωπίζονται στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με νομοθετικές παρεμβάσεις στην κατεύθυνση κυρίως: της μεταβίβασης σημαντικών βαρών στις νέες γενεές, της μετατόπισης από διανεμητικά σε κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά συστήματα και της μετάθεσης της χρηματοδότησης περισσότερων ασφαλιστικών κινδύνων στα άτομα. Οπως προκύπτει απο τα στοιχεία της ΕΕ στις περισσότερες χωρες(με σημαντική εξαίρεση τη Γαλλία) τα γενικά ορια ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνονται ή θα αυξηθούν μελλοντικά και θα φθάσουν τα 68. Ηδη η τρόικα απαιτεί απο την ελληνική κυβέρνηση να αυξηθεί το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 ετη(απο τα 65).
Οπως σημειώνει ο κ. Ρομπόλης, η τάση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα και με την Λευκη Βίβλο που δημοσιεύθηκε το 2012, ειναι η μεγαλύτερη σύνδεση μεταξύ του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και του προσδόκιμου ορίου ζωής. Κι αυτό επειδή προβλέπεται οτι τα επόμενα 30 έτη στην ΕΕ θα αυξηθεί το προσδόκιμο όριο ζωής κατα 7 έτη δηλαδή απο 82,5 έτη που ειναι σημερα για τις γυναίκες και 78,5 έτη που ειναι για τους ανδρες. Έτσι -προσθέτει ο κ. Ρομπόλης-στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είμαστε μάρτυρες την τελευταία 20ετια αύξησης των οριων ηλικίας συνταξιοδότησης ή μείωσης των συντάξεων ή αύξησης των εισφορών. Η εναλλακτική πρόταση σε αυτές τις περιοριστικές πολιτικές για την μακροχρόνια βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων στην Ευρώπη ειναι η αναζήτηση νέων πόρων εκτός ασφαλιστικού συστήματος, καταλήγει ο κ. Ρομπόλης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΝΕ ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία το 2012, στην ΕΕ τα κράτη-μέλη επιλέγουν σήμερα την προσφιλή και πεπατημένη μέθοδο της εισπρακτικής και αναποτελεσματικής (εκ του αποτελέσματος) λογικής για την χρηματοδότηση του ελλείμματος και την εξασφάλιση πόρων με τρόπους (μείωση των συνταξιοδοτικών παροχών και επιδείνωση των όρων και των συνθηκών συνταξιοδότησης) που διευρύνουν το κοινωνικό έλλειμμα και συρρικνώνουν, τις προϋποθέσεις κοινωνικής συνοχής και σύγκλισης, μετατρέποντας σταδιακά το ευρωπαϊκό πρότυπο του κράτους-πρόνοιας σε πρότυπο κράτους-φιλανθρωπίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου