Οι εργαζόμενοι του Δήμου Λευκάδας, στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», όπως και οι 3500 εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα, παραμένουν απλήρωτοι 10 μήνες τώρα.
Η κατάσταση αυτή, μόνο τυχαία δεν είναι.
Εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό «των εντεταλμένων της τρικομματικής» που στόχο έχει μετά τις περικοπές των κονδυλίων των ΚΑΠ στο 60%, και της ΣΑΤΑ σχεδόν στο 50%, να συνεχιστεί η λειτουργία των υπηρεσιών της Τ.Α. με την εφαρμογή της πλήρους ανταποδοτικότητας στις παρεχόμενες υπηρεσίες όπως: σχολεία, μεταφορές μαθητών, πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», βρεφονηπιακοί σταθμοί, δημοτικά ιατρεία, ΚΑΠΗ, προνοιακές παροχές, καθαριότητα, δημοτικά έργα, περιβάλλον, πολιτισμός, αθλητισμός.
Στην εποχή του μνημονιακού χειμώνα που σαρώνει (και) τους ΟΤΑ, έγιναν τα πάντα λάστιχο, και κυρίως οι εργασιακές σχέσεις. Διάλυση δομών, διακοπή συμβάσεων, απαγόρευση προσλήψεων, διαθεσιμότητες και επικείμενες απολύσεις, μαζική συνταξιοδότηση υπό τον φόβο απολύσεων, οικονομική ασφυξία και άμεση ή έμμεση στάση πληρωμών.
Έτσι αρχίζει να λειτουργεί ο εκβιασμός... με μεθόδους Μαφίας.
Το «δήθεν» ερώτημα που θέτουν είναι: «πώς θα λειτουργήσουν οι παιδικοί σταθμοί, το πρόγραμμα 'Βοήθεια στο σπίτι', κ.λπ., αφού απαγορεύονται οι προσλήψεις»; Και η απάντηση δόθηκε... με τον ν. 4019/2011, όπου θεσπίστηκε η νέα νομική μορφή, η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.).
O όρος όσο ελκυστικός ακούγεται, τόσο παραπλανητικός είναι. Παρουσιάζεται έτσι αθώα ως ένα κοινωνικό εγχείρημα της κοινωνικής λεγόμενης οικονομίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα σχέδιο νεοφιλελεύθερης έμπνευσης που έχει ως προφανή στόχο τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών της Αυτοδιοίκησης και τη μεταβίβαση αυτών στον ιδιωτικό τομέα. Το νέο αυτό μοντέλο απλώνεται σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες της Αυτοδιοίκησης, και τώρα και στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι».
Μ’ αυτόν τον τρόπο, αναγκάζουν τις κοινωνικές δομές να λειτουργήσουν. Η (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) περιγράφεται ως ένας αστικός συνεταιρισμός κοινωνικού σκοπού με περιορισμένη ευθύνη των μελών του, ο οποίος διαθέτει εκ του νόμου εμπορική ιδιότητα. Συμπράττουν, δηλαδή, τουλάχιστον 7 άτομα και το νεοφιλελεύθερο πείραμα ξεκινά. Ο συνεταιρισμός αυτός, μπορεί να συνάπτει προγραμματικές συμβάσεις με το Δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ α' και β' βαθμού.
Αυτή λοιπόν είναι η φάκα. Και το τυρί… είναι η «διάσωση» των εργαζομένων, οι οποίοι καλούνται αναγκαστικά να συντηρήσουν το πείραμα. Υποταγή, λοιπόν, ή εργασιακός θάνατος!
Τον εκβιασμό αυτόν θα υποστούν τώρα και οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Ή υποτάσσονται στο υβρίδιο των ΚΟΙΝΣΕΠ ή ρίχνονται και αυτοί στον Καιάδα της ανεργίας. Πάνω από 3.500 εργαζόμενοι στο ΒσΣ και 130.000 ηλικιωμένοι ωφελούμενοι και ΑμεΑ στο εργαστήριο των νεοφιλελεύθερων πειραμάτων. Θα λειτουργούν στις συνθήκες ενός σύγχρονου δουλεμπορίου, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και με επισφαλή και περιορισμένου χρόνου εργασία. Σύγχρονες εταίρες στις ορέξεις του άπληστου κέρδους των εθνικών «κοινωνικών» εργολάβων. Και απέναντι στον τρόμο της ανεργίας θα δέχονται τον έναν εκβιασμό μετά τον άλλο. Θα αναγκαστούν να μετατραπούν σε... συνεταιριστές μετόχους, να χάσουν όλα τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας, ακόμα και τον μισθό τους, αναλαμβάνοντας το ρίσκο του “μερίσματος”.
Αφόρητη πλήξη. Αφόρητη θλίψη. Αφόρητη κατάθλιψη.
Από την άλλη οι θύτες, κυβέρνηση και συνοδοιπόροι, «λαγοί» δήμαρχοι, θα φουσκώνουν σαν παγόνια, καθώς θα απελευθερωθούν από την πίεση της παροχής των κοινωνικών υπηρεσιών και θα επιδοθούν σε πιο «χρήσιμες» ενέργειες, όπως για παράδειγμα οι πελατειακές σχέσεις, που απλόχερα προσφέρονται με τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.. Αυτοί επιλέγουν την υπηρεσία που θα δώσουν σε συνεταιριστικές επιχειρήσεις, αυτοί οργανώνουν τη χρηματοδότηση και, κυρίως, αυτοί μετατρέπουν τον επισφαλή συμβασιούχο υπάλληλο σε «μέτοχο» επιχείρησης!
Πρέπει να γίνει, τουλάχιστον από τους καλοπροαίρετους, αντιληπτό ότι οι ΚΟΙΝΣΕΠ αμφισβητούν τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών. Είναι η κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών της Αυτοδιοίκησης, καθώς και αν ακόμα υποθέσουμε ότι για την παρούσα περίοδο θα απορροφήσει τους υπάρχοντες εργαζομένους, είναι βέβαιο ότι στην επόμενη φάση θα συμβληθεί με ιδιώτες. Κι αυτό θα το έχουν επιτρέψει εκλεγμένοι δήμαρχοι, οι οποίοι για πρόσκαιρες ανάγκες πολιτικής επιβίωσης θα θυσιάσουν τις επόμενες γενιές.
Έτσι, σταδιακά, θα μετατρέψουν τις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων σε επιχειρήσεις ειδικού σκοπού και τα κοινωνικά αγαθά που δικαιούμαστε όλοι ανεξαιρέτως σε υπηρεσίες-εμπορεύματα, που μπορούν να τ' απολαμβάνουν μόνο όσοι μπορούν να τα πληρώσουν.
Έτσι θα διαλύσουν και το τελευταίο κοινωνικό ανάχωμα, θα διαλύσουν το κοινωνικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης. Θα τη μετατρέψουν σε χώρο, όπου υπεισέρχεται ο άγριος ανταγωνισμός του κέρδους. Και αυτό δεν κρύβεται. Πρόσφατα μάλιστα το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους επέβαλε 23% ΦΠΑ στις ΚΟΙΝΣΕΠ, θεωρώντας, ευθέως, ότι είναι ιδιωτικός τομέας.
Οι εργαζόμενοι οφείλουν να αντιληφθούν ότι αν υλοποιηθεί αυτή η πολιτική, θα διαλύσει τα πάντα και φυσικά τους ίδιους.
Λένε ότι όταν βιώνεις την αυταπάτη, πολλές φορές τη θεωρείς πραγματικότητα. Ίσως συμβαίνει και αυτό σε αρκετούς αυτοδιοικητικούς, που στα λόγια είναι αντίθετοι, αλλά συνεχίζουν να πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτό, τάχα, βοηθούν τους εργαζομένους.
Δέσμιος αυτής της λογικής, φαίνεται ότι είναι και ο Δήμος Λευκάδας. Διότι ενώ γνωρίζει όλα τα παραπάνω και παράλληλα αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι δυνατόν να επιβιώσουν εργαζόμενοι που δεν πληρώνονται επί δέκα μήνες, εξαντλεί την διεκδίκηση της λύσης του προβλήματος σε τηλεφωνικές επαφές με το υπουργείο ή σε ανούσια ψηφίσματα μέσω των οργάνων της Αυτοδιοίκησης που η πλειοψηφία τους, όπως έχει επανειλημμένως αποδειχθεί, είναι πλήρως υποταγμένη.
Η Δημοτική Αρχή, αν είναι ειλικρινής, οφείλει:
► Να σταθεί δίπλα στους εργαζόμενους και να τους στηρίξει με κάθε τρόπο.
► Να συμπεριφέρεται με κατανόηση στην διεκδίκηση τους και να αφήσει κατά μέρος τους χαρακτηρισμούς, όπως έκανε στην πρόσφατη κινητοποίησή τους.
► Να μπει μπροστά μαζί με τους, και να παλέψει με όρους αγώνα και όχι με όρους δημοσίων σχέσεων.
► Να αντισταθεί στα σχέδια διάλυσης του κοινωνικού ρόλου της Αυτοδιοίκησης.
Η Κίνησή μας σε μια τέτοια κατεύθυνση, θα υπερασπισθεί το κοινωνικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης, αλλά και το δικαίωμά των εργαζομένων στη ζωή.
Για τη Δημοτική Κίνηση
«ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ»
Δρακονταειδής Κων/νος
Η κατάσταση αυτή, μόνο τυχαία δεν είναι.
Εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό «των εντεταλμένων της τρικομματικής» που στόχο έχει μετά τις περικοπές των κονδυλίων των ΚΑΠ στο 60%, και της ΣΑΤΑ σχεδόν στο 50%, να συνεχιστεί η λειτουργία των υπηρεσιών της Τ.Α. με την εφαρμογή της πλήρους ανταποδοτικότητας στις παρεχόμενες υπηρεσίες όπως: σχολεία, μεταφορές μαθητών, πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», βρεφονηπιακοί σταθμοί, δημοτικά ιατρεία, ΚΑΠΗ, προνοιακές παροχές, καθαριότητα, δημοτικά έργα, περιβάλλον, πολιτισμός, αθλητισμός.
Στην εποχή του μνημονιακού χειμώνα που σαρώνει (και) τους ΟΤΑ, έγιναν τα πάντα λάστιχο, και κυρίως οι εργασιακές σχέσεις. Διάλυση δομών, διακοπή συμβάσεων, απαγόρευση προσλήψεων, διαθεσιμότητες και επικείμενες απολύσεις, μαζική συνταξιοδότηση υπό τον φόβο απολύσεων, οικονομική ασφυξία και άμεση ή έμμεση στάση πληρωμών.
Έτσι αρχίζει να λειτουργεί ο εκβιασμός... με μεθόδους Μαφίας.
Το «δήθεν» ερώτημα που θέτουν είναι: «πώς θα λειτουργήσουν οι παιδικοί σταθμοί, το πρόγραμμα 'Βοήθεια στο σπίτι', κ.λπ., αφού απαγορεύονται οι προσλήψεις»; Και η απάντηση δόθηκε... με τον ν. 4019/2011, όπου θεσπίστηκε η νέα νομική μορφή, η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.).
O όρος όσο ελκυστικός ακούγεται, τόσο παραπλανητικός είναι. Παρουσιάζεται έτσι αθώα ως ένα κοινωνικό εγχείρημα της κοινωνικής λεγόμενης οικονομίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα σχέδιο νεοφιλελεύθερης έμπνευσης που έχει ως προφανή στόχο τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών της Αυτοδιοίκησης και τη μεταβίβαση αυτών στον ιδιωτικό τομέα. Το νέο αυτό μοντέλο απλώνεται σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες της Αυτοδιοίκησης, και τώρα και στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι».
Μ’ αυτόν τον τρόπο, αναγκάζουν τις κοινωνικές δομές να λειτουργήσουν. Η (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) περιγράφεται ως ένας αστικός συνεταιρισμός κοινωνικού σκοπού με περιορισμένη ευθύνη των μελών του, ο οποίος διαθέτει εκ του νόμου εμπορική ιδιότητα. Συμπράττουν, δηλαδή, τουλάχιστον 7 άτομα και το νεοφιλελεύθερο πείραμα ξεκινά. Ο συνεταιρισμός αυτός, μπορεί να συνάπτει προγραμματικές συμβάσεις με το Δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ α' και β' βαθμού.
Αυτή λοιπόν είναι η φάκα. Και το τυρί… είναι η «διάσωση» των εργαζομένων, οι οποίοι καλούνται αναγκαστικά να συντηρήσουν το πείραμα. Υποταγή, λοιπόν, ή εργασιακός θάνατος!
Τον εκβιασμό αυτόν θα υποστούν τώρα και οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Ή υποτάσσονται στο υβρίδιο των ΚΟΙΝΣΕΠ ή ρίχνονται και αυτοί στον Καιάδα της ανεργίας. Πάνω από 3.500 εργαζόμενοι στο ΒσΣ και 130.000 ηλικιωμένοι ωφελούμενοι και ΑμεΑ στο εργαστήριο των νεοφιλελεύθερων πειραμάτων. Θα λειτουργούν στις συνθήκες ενός σύγχρονου δουλεμπορίου, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και με επισφαλή και περιορισμένου χρόνου εργασία. Σύγχρονες εταίρες στις ορέξεις του άπληστου κέρδους των εθνικών «κοινωνικών» εργολάβων. Και απέναντι στον τρόμο της ανεργίας θα δέχονται τον έναν εκβιασμό μετά τον άλλο. Θα αναγκαστούν να μετατραπούν σε... συνεταιριστές μετόχους, να χάσουν όλα τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας, ακόμα και τον μισθό τους, αναλαμβάνοντας το ρίσκο του “μερίσματος”.
Αφόρητη πλήξη. Αφόρητη θλίψη. Αφόρητη κατάθλιψη.
Από την άλλη οι θύτες, κυβέρνηση και συνοδοιπόροι, «λαγοί» δήμαρχοι, θα φουσκώνουν σαν παγόνια, καθώς θα απελευθερωθούν από την πίεση της παροχής των κοινωνικών υπηρεσιών και θα επιδοθούν σε πιο «χρήσιμες» ενέργειες, όπως για παράδειγμα οι πελατειακές σχέσεις, που απλόχερα προσφέρονται με τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.. Αυτοί επιλέγουν την υπηρεσία που θα δώσουν σε συνεταιριστικές επιχειρήσεις, αυτοί οργανώνουν τη χρηματοδότηση και, κυρίως, αυτοί μετατρέπουν τον επισφαλή συμβασιούχο υπάλληλο σε «μέτοχο» επιχείρησης!
Πρέπει να γίνει, τουλάχιστον από τους καλοπροαίρετους, αντιληπτό ότι οι ΚΟΙΝΣΕΠ αμφισβητούν τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών. Είναι η κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών της Αυτοδιοίκησης, καθώς και αν ακόμα υποθέσουμε ότι για την παρούσα περίοδο θα απορροφήσει τους υπάρχοντες εργαζομένους, είναι βέβαιο ότι στην επόμενη φάση θα συμβληθεί με ιδιώτες. Κι αυτό θα το έχουν επιτρέψει εκλεγμένοι δήμαρχοι, οι οποίοι για πρόσκαιρες ανάγκες πολιτικής επιβίωσης θα θυσιάσουν τις επόμενες γενιές.
Έτσι, σταδιακά, θα μετατρέψουν τις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων σε επιχειρήσεις ειδικού σκοπού και τα κοινωνικά αγαθά που δικαιούμαστε όλοι ανεξαιρέτως σε υπηρεσίες-εμπορεύματα, που μπορούν να τ' απολαμβάνουν μόνο όσοι μπορούν να τα πληρώσουν.
Έτσι θα διαλύσουν και το τελευταίο κοινωνικό ανάχωμα, θα διαλύσουν το κοινωνικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης. Θα τη μετατρέψουν σε χώρο, όπου υπεισέρχεται ο άγριος ανταγωνισμός του κέρδους. Και αυτό δεν κρύβεται. Πρόσφατα μάλιστα το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους επέβαλε 23% ΦΠΑ στις ΚΟΙΝΣΕΠ, θεωρώντας, ευθέως, ότι είναι ιδιωτικός τομέας.
Οι εργαζόμενοι οφείλουν να αντιληφθούν ότι αν υλοποιηθεί αυτή η πολιτική, θα διαλύσει τα πάντα και φυσικά τους ίδιους.
Λένε ότι όταν βιώνεις την αυταπάτη, πολλές φορές τη θεωρείς πραγματικότητα. Ίσως συμβαίνει και αυτό σε αρκετούς αυτοδιοικητικούς, που στα λόγια είναι αντίθετοι, αλλά συνεχίζουν να πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτό, τάχα, βοηθούν τους εργαζομένους.
Δέσμιος αυτής της λογικής, φαίνεται ότι είναι και ο Δήμος Λευκάδας. Διότι ενώ γνωρίζει όλα τα παραπάνω και παράλληλα αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι δυνατόν να επιβιώσουν εργαζόμενοι που δεν πληρώνονται επί δέκα μήνες, εξαντλεί την διεκδίκηση της λύσης του προβλήματος σε τηλεφωνικές επαφές με το υπουργείο ή σε ανούσια ψηφίσματα μέσω των οργάνων της Αυτοδιοίκησης που η πλειοψηφία τους, όπως έχει επανειλημμένως αποδειχθεί, είναι πλήρως υποταγμένη.
Η Δημοτική Αρχή, αν είναι ειλικρινής, οφείλει:
► Να σταθεί δίπλα στους εργαζόμενους και να τους στηρίξει με κάθε τρόπο.
► Να συμπεριφέρεται με κατανόηση στην διεκδίκηση τους και να αφήσει κατά μέρος τους χαρακτηρισμούς, όπως έκανε στην πρόσφατη κινητοποίησή τους.
► Να μπει μπροστά μαζί με τους, και να παλέψει με όρους αγώνα και όχι με όρους δημοσίων σχέσεων.
► Να αντισταθεί στα σχέδια διάλυσης του κοινωνικού ρόλου της Αυτοδιοίκησης.
Η Κίνησή μας σε μια τέτοια κατεύθυνση, θα υπερασπισθεί το κοινωνικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης, αλλά και το δικαίωμά των εργαζομένων στη ζωή.
Για τη Δημοτική Κίνηση
«ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ»
Δρακονταειδής Κων/νος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου