.jpg)
Συνέντευξη με την συγγραφέα Ηλιάνα Βολονάκη
Ήταν ιδιαίτερη τιμή για μένα να πάρω συνέντευξη από την γνωστή συγγραφέα Ηλιάνα Βολονάκη με τις πολλές λογοτεχνικές επιτυχίες στο ενεργητικό της όπως Τα λευκά Περιστέρια, Η Μελαγχολία της νύχτας, Το κέντημα του δράκου, Όταν πονάει μια ψυχή. Πάνω απ όλα όμως μου έκανε εντύπωση ο άψογος χαρακτήρας της και η αλήθεια στα λεγόμενα της.
Δίνει αξίες στους συνανθρώπους και προσπαθεί μέσα από τα έργα της να προβάλει γεγονότα που συνέβησαν, έτσι ώστε όχι μόνο να μας κρατήσει απλά συντροφιά το έργο της, αλλά να μάθουμε μέσα από τα λάθη και τις κακουχίες να βρίσκουμε καλύτερους και πιο αποτελεσματικούς τρόπους διαφυγής από την καθημερινότητα.
Μια γυναίκα που η ζωή της δεν ήταν από την αρχή στρωμένη με ροδοπέταλα κατάφερε να κάνει τα όνειρα της πραγματικότητα. Γιατί πολύ απλά τα πίστευε, τα αγαπούσε και δεν τα εγκατέλειψε ποτέ της. Αυτή είναι η Ηλιάνα Βολονάκη.
Αγαπητή Ηλιάνα, αρχικά θα ήθελα να σε γνωρίσω ως χαρακτήρα και έπειτα ως την δημιουργό λογοτεχνικών επιτυχιών. Γνωρίζουμε ότι κατάγεσαι από την Αθήνα και ότι έχεις σπουδάσει στέλεχος τραπεζικών υπηρεσιών. Πως τα δεδομένα αυτά σε επηρέασαν και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα σου.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Μαρούσι Αττικής. Τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια τα έζησα στην Ηλιούπολη Αττικής, όπου εκεί εργάζονταν η μητέρα μου. Μαζί με την νονά μου είχαν επιχείρηση φασόν στο σπίτι. Μεγάλωσα με τις κόρες της νονάς μου, εφόσον δεν είχα αδερφάκι και έτσι δεν ένιωσα μοναξιά.
Όταν έφθασε η ώρα να σπουδάσω, είχα ένα δίλλημα. Οι γονείς μου δεν είχαν χρήματα να με στείλουν σε κάποιο ξένο μέρος, οπότε έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου και να περάσω στην Αθήνα. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερα και πέρασα στην Αλεξανδρούπολη, ως νηπιαγωγός. Φυσικά, δεν πήγα και γράφτηκα σε μια σχολή στην Αθήνα. Για καλή μου τύχη, μόλις τελείωσα τις σπουδές μου, βρήκα δουλειά ως σχολικός συνοδός σε παιδικό σταθμό για δύο χρόνια.
Η δουλειά αυτή με βοήθησε να αναλάβω τις ευθύνες μου και να διαχειρίζομαι τα οικονομικά μου. Κάτι πού έκανα από παιδί, όταν οι γονείς μου, μου έδιναν χαρτζιλίκι. Και όταν , με απέλυσαν, έχασα την γη κάτω από τα πόδια. Τότε πήρα την απόφαση, να μετακομίσω μια και καλή στο χωριό μου στο Μεσολόγγι, στον Άγιο Ηλία και να αφοσιωθώ στα βιβλία μου. Φυσικά και δεν μετάνιωσα! Η ζωή, εδώ, είναι ήρεμη, χωρίς την βαβούρα της πόλης. Ξαναβρήκα τον εαυτό μου και έχω αρκετό χρόνο ώστε να γράφω.
Άσκησες ποτέ το επάγγελμα που έχεις σπουδάσει;
Όχι, ποτέ. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου, κλεισμένη σε ένα γραφείο, να δίνω ή παίρνω εντολές.
Αντικειμενικά, πως θα χαρακτήριζες εσύ τον εαυτό σου;
Ονειροπόλα, τελειομανής, ανυπόμονη.
Πως ξεκίνησε η ιδέα της συγγραφής;
Από ένα παιδικό στην τηλεόραση, εκεί πού τα μολύβια, οι γόμες, οι κούκλες κτλ, περίμεναν τη νύχτα, για να ξεκινήσουν τις ιστορίες τους. Ήμουν 7 χρονών, κι όμως, έγραφα τα παραμύθια μου, μέχρι τα δεκαοχτώ μου πού έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα.
Πιο λογοτεχνικό σου έργο έχεις αγαπήσει πιο πολύ και ποίος χαρακτήρας θα ήθελες να ήσουν;
Αν και η μελαγχολία της νύχτας με έχει αγγίξει βαθιά στη ψυχή, ομολογώ γοητευμένη από τον Βενέδικτο στα Λευκά Περιστέρια. Ο Βενέδικτος ερωτεύεται την ασθενική Λαλλένια και θυσιάζεται με όλη τη σημασία της λέξεως. Θα έλεγα πώς ταύτισα τον εαυτό μου, μαζί του, και ίσως αντιδρούσα έτσι, κι εγώ σε μία τέτοια περίπτωση.
Όσο αφορά την συγγραφή βλέπουμε ότι στα έργα σου παρουσιάζεις μια πλευρά σκοτεινή στην οποία όμως κυριαρχούν τα όνειρα και η ελπίδα. Μήπως μέσα από την συγγραφή παρουσιάζεις τα δικά σου όνειρα και μια αδιέξοδο που και εσύ ψάχνεις να βρεις;
Σαφώς και ο κάθε συγγραφέας μέσα από τα βιβλία του προσπαθεί να βρει μια διέξοδο και να παρουσιάσει τις καταστάσεις όπως αυτός θέλει. Πάντοτε με γοήτευε η γκάμα της ανθρώπινης υπόστασης, με τις λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις. Δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να ταυτιστεί και να κεντήσει τους ήρωες απολαμβάνοντας την κάθε συλλαβή του βιβλίου.
Είναι δύσκολο να μπορέσεις να αποτυπώσεις την ψυχολογία ενός ανθρώπου στο χαρτί. Για αυτό και οι ήρωες δεν θεωρούνται ψεύτικοι. Είναι οι άνθρωποι πού περπατούν δίπλα μας και δεν τους δίνουμε μερικές φορές, έως ποτέ, σημασία.
Προσπαθώ, λοιπόν, να πλάσω ήρωες στις πραγματικές ψυχολογικές διαστάσεις τους. Με όλες τις συναισθηματικές αποχρώσεις και μειονεκτήματα και προτερήματα. Και πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο. Η εμβάθυνση και η ανάδειξη των ψυχολογικών διακυμάνσεων είναι αποτέλεσμα συνθηκών της στιγμής αλλά και της ώρας.
Μια άλλη σου αγάπη το ραδιόφωνο. Αυτή την σεζόν γιατί επέλεξες να απέχεις από τα ραδιοφωνικά δρώμενα και ποια τα άμεσα σχέδια σου σχετικά με αυτόν τον τομέα;
Ήμουν για αρκετό διάστημα στον άνεμο 9,37, με την εκπομπή ψιθυρίσματα. Κουτσομπολιά, παρέα με ελληνική μουσική. Η εκπομπή, δόξα τω Θεώ, πήγαινε πολύ καλά και η συνεργασία μου με τον διευθυντή του σταθμού, ήταν άψογη. Βέβαια, ακόμα κρατάμε επαφές και χαίρομαι για αυτό. Αλλά, το χρονικό διάστημα πού επέλεξα να σταματήσω είχα περιοδείες με παρουσιάσεις βιβλίων μου, οπότε δεν μου ήταν εύκολο.
Το νεότερο λογοτεχνικό σου βιβλίο ‘’Όταν πονάει μια ψυχή’’ αναφέρεται σε κοινωνικές δυσκολίες και ζητήματα. Παρουσιάζει την αλήθεια των πραγμάτων. Μήπως έχεις αντιμετωπίσει και εσύ ή κάποιο άτομο από το οικείων σου περιβάλλον παρόμοιες καταστάσεις και έτσι μέσα από το έργο σου ψάχνεις και εσύ να βρεις μια διέξοδο;
Όταν πονάει μια ψυχή, λοιπόν. Το νέο μυθιστόρημα, πού μάγεψε τις γυναικείες ψυχές από τη πρώτη κιόλας μέρα κυκλοφορίας, αλλά και το ανδρικό κοινό.
Ακριβώς! Πόσες και πόσες φορές δεν αισθανόμαστε άσχημα όταν κάποιος μας κρίνει για κάτι που κάναμε; Ειδικά όταν αυτό έχει αρνητική χροιά οι συναισθηματικές επιπτώσεις είναι μεγαλύτερες! Πόσο, άραγε, επηρεάζετε η ψυχή μας, που ασκείτε συνεχώς κριτική, χωρίς μέτρο και όριο;
Η συνήθεια είμαι μαγική λέξη αλλά ταυτόχρονα δέσμια των εννοιών της! Η Μελίνα, ο Άρης, η Ευγενία… θέλουν να ξεφύγουν από τα στερεότυπα, πού τους επέβαλλαν να ζουν. Πόσοι άνθρωποι, ζουν το ίδιο; Πόσους ανθρώπους, τους βασανίζουν σκέψεις; ‘’Να χωρίσω; Έλα, μωρέ, το επίθετό του φέρνω, σιγά, θα γυρίσει σε εμένα…’’
Προς Θεού, δεν χωρίζω τους ανθρώπους, απλώς οι γυναίκες είμαστε πιο ευάλωτες! Θέλουμε να είμαστε το επίκεντρο του κόσμου του, η καλλίγραμμη γυναίκα του, όπως λέει και η Ασπασία στο βιβλίο.
Το συμπέρασμα; Οι ψυχές, στο βιβλίο ‘’όταν πονάει μια ψυχή’’, ζητούν ένα διάλλειμα... να ζήσουν, έστω και για λίγο, μια παράλληλη ζωή όπου η μία θα επιδρά στην άλλη, χωρίς όμως να την αγγίζει. Σαν τα παιχνίδια του λούνα παρκ, πού γεύεσαι τα ίδια αισθήματα χαράς, τρόμου- ανάλογα τι θα δοκιμάσεις να σε ψυχαγωγήσει- και έχεις έναν κοινό σκοπό με τόσους άλλους ανθρώπους: να περάσεις όμορφα!
Αυτό εξάλλου, είναι κι η μαγεία της ζωής ή αν θέλετε το αλατοπίπερο της!
Θα εγκατέλειπες ποτέ την συγγραφή για να ακολουθήσεις μια άλλη αγάπη;
Γράφω επειδή μέσα από κάθε περιπέτεια γραφής, συμπληρώνω τη δική μου αυτεπίγνωση. Είμαι ειλικρινής σε αυτό που κάνω και το υπηρετώ με συνέπεια και πάθος. Έτσι, λοιπόν, δεν έχω το δικαίωμα να στερήσω από τον εαυτό μου ό,τι μπορώ να του προσφέρω μέσω της γραφής ούτε σε όσους θέλουν να με διαβάζουν.
Η γνώση είναι δύναμη. Τι θα έλεγες στην νέα γενιά που δηλώνει απελπισμένη λόγω τον δύσκολων οικονομικών συγκυριών; Πως η γνώση μπορεί να βελτιώσει τον άνθρωπο;
Πρέπει να παλέψουμε, να μην αφήσουμε το σύστημα πού μας κυβερνάει να χάσουμε ακόμη κι άλλο τις ελπίδες μας. Η νέα γενιά είναι η δύναμη της χώρας. Για αυτό και ξεκινάω μια περιοδεία στα σχολεία, ώστε να μάθουν οι νέοι τι σημαίνει λογοτεχνία και πώς με το διάβασμα μπορούν να κάνουν το δικό τους αγώνα. Γιατί κακά τα ψέματα, η παιδεία είναι το πνεύμα της αυτογνωσίας.
Έχεις εμφανιστεί και σε τηλεοπτικές εκπομπές, πολύ συχνά, σωστά;
Ναι, στην τηλεόραση του ΗΡΤ, για πχ. Χαίρομαι, για την αγάπη πού μου δείχνει ο κόσμος.
Το βιβλίο ‘’όταν πονάει μια ψυχή’’ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις bookstars, σωστά;
Ακριβώς! Μπορούν να γίνουν παραγγελίες είτε μέσω του site www.bookstars.gr, είτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Που μπορούμε να σε βρούμε;
Στο Facebook Iliana Volonaki, Ηλιάνα Βολονάκη, Ηλιάνα συγγραφέας, στο blog http://ilianavolonaki.blogspot.gr/ και στο twitter @kooukoudo1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου