ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ - ΒΟΝΙΤΣΑΣ
ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2014
και μικρές ιστορίες εργοδοτικής ευαισθησίας
(…..τώρα βρήκες την ώρα να βάλεις ζήτημα πληρωμής!!!)
Έρχονται τα Χριστούγεννα, αλλά για τέταρτο χρόνο οι «Μάγοι» δεν φέρνουν πια «δώρα». Μοιράζουν ξύδι και χολή. Η αναμονή της γιορτής έχει παραδώσει τη θέση της στη θλίψη και στην κατάθλιψη. Η φράση «τι θα κάνετε τα Χριστούγεννα;» δεν είναι απλώς δυσεύρετη, αλλά σε μια μερίδα του λαού εντελώς χαμένη.
Όσα λαμπιόνια κι’ αν ανάψουν από το Δήμο, το γκρίζο και το μαύρο της ανεργίας δεν θα το σκεπάσουν. Οι άνεργοι, οι μερικώς και εκ περιτροπής απασχολούμενοι, αλλά και οι εργαζόμενοι που δεν πληρώνονται, δεν έχουν πια το «άγχος» της προετοιμασίας για τις γιορτές.
Για όλο και περισσότερους, έχει πλέον αντικατασταθεί το «τι λες να κάνουμε τα Χριστούγεννα;» με το «άντε και να δούμε πώς θα περάσουν και τα Χριστούγεννα».
Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν και τέσσερεις εργαζόμενοι στην ΑΝΑ. ΛΕ. Α.Ε. ΟΤΑ . (Αναπτυξιακή Λευκάδας Ανώνυμη Εταιρεία με κύριους μετόχους τους ΟΤΑ , το Επιμελητήριο, την Ι.Μ, Φανερωμένης κ.α.).
Η εταιρεία δραστηριοποιείται στον συντονισμό και υλοποίηση αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και προγραμμάτων. Στα πλαίσια αυτά διαχειρίστηκε προγράμματα όπως το ΟΠΑΑΧ (Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου) και ΛΗΝΤΕΡ τα τελευταία χρόνια. Το ύψος αυτών των προγραμμάτων ( δημόσια συμμετοχή) ήταν περίπου στα 6,7 εκ. € το ένα και 5,2 εκ. € το άλλο. Τα χρήματα για το πρώτο πρόγραμμα δόθηκαν σε επενδυτές με γερό πορτοφόλι ( ξενοδόχοι, εργολάβοι κ.α.) που διέθεταν την υψηλή συμμετοχή που απαιτούνταν. Ο ξενοδόχος απέκτησε ένα ακόμα ξενοδοχείο και ο εργολάβος με τα διαμερίσματα στην πόλη πρόσθεσε και κάποιες βίλες ακόμα. Κατά τα άλλα οι επενδύσεις τους έγιναν σίγουρα στον αγροτικό χώρο της Λευκάδας και οι φτωχοί αγρότες καμαρώνουν τις κατασκευές τους….Κάπως έτσι γίνεται η ανάπτυξη, ολοκληρωμένη και σωστή.
Τώρα έρχεται να μοιραστεί και άλλο ΟΠΑΑΧ ( ας μην γκρινιάζουν όσοι δεν πήραν από το πρώτο θα πάρουν τώρα από το δεύτερο).
Τα προγράμματα αυτά δουλεύτηκαν από το προσωπικό της εταιρείας. Τέσσερεις νέοι άνθρωποι επιστήμονες, έβγαζαν την δουλειά. Υποχρεώθηκαν να δουλεύουν, λόγω της ανεργίας που καθημερινά αυξάνει, παραμένοντας απλήρωτοι δυόμιση χρόνια και το ΔΣ της εταιρείας τους λέει τόσο καιρό περιμένετε…. Η μία συναδέλφισσα δεν άντεξε να δουλεύει για 2,5 χρόνια, χωρίς να πάρει ούτε ένα € και την ανάγκασαν να φύγει προσφεύγοντας στα δικαστήρια….
Ρωτήθηκε ο Δήμος ( ένας εκ των μετόχων ) αν πρόκειται να πληρωθούν οι εργαζόμενοι. Η απάντηση ήταν ότι δεν ευθύνεται ο Δήμος αλλά η εταιρεία…. Ο παριστάμενος πρόεδρος της εταιρείας δεν απάντησε…. Απάντησε όμως ένα μέλος του ΔΣ λέγοντας:
«Τώρα βρήκες την ώρα να βάλεις ζήτημα πληρωμής; ………»
Αυτή η «αποστομωτική» απάντηση υποκρύπτει πολλά.
Υποκρύπτει την τακτική μη ζητάτε και πληρωμή, όταν τόσοι νέοι επιστήμονες είναι άνεργοι. Δουλέψτε για την «ανάπτυξη» του τόπου μέσα από τα προγράμματα ΟΠΑΑΧ ΛΗΝΤΕΡ και αφήστε στην άκρη τις πληρωμές. Τώρα που θα αποκτήσουμε «πρωτογενές πλεόνασμα» θα πάρετε και σεις μισθό.
Υποκρύπτει ίσως την λογική των υποστηρικτών του «ρεαλισμού» των Μνημονίων που κηρύττουν στους πεινασμένους τον «ορθολογισμό» της «εγκράτειας».
Εμπεριέχει την λογική αυτών που έχουν οδηγήσει το 20% των εργαζομένων ( των εργαζομένων, όχι των ανέργων) που ζουν (;) με λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα, μεικτά, όταν επισήμως το όριο της φτώχειας έχει οριστεί στα 475 ευρώ!!! και τους λένε ότι αν δεν έχεις να πληρώσεις ρεύμα και πετρέλαιο να ζεσταθείς, υπάρχει και το μαγκάλι.
Υποκρύπτει την αντιμετώπιση της 6ετους εργασίας στο Δήμο (Σχολικοί Φύλακες 2001-2006) με 48 ώρες την εβδομάδα χωρίς ασφάλιση και άδειες, σαν «εργασιακή εμπειρία» !!!! (τουλάχιστον ας έδιναν και ένα πτυχίο στα 6 χρόνια ή 14.976 ώρες «μάθησης»). Τώρα οι εργαζόμενοι είναι σε διαθεσιμότητα μέχρι τις 23 Μάρτη που θα απολυθούν….
Κι’ αυτό στα πλαίσια της αρχής του «κανιβαλισμού» στις εργασιακές σχέσεις, στους μισθούς, στα δικαιώματα - και στον ιδιωτικό τομέα και στον δημόσιο τομέα. Όπου η άδεια μητρότητας βρίσκεται υπό την αίρεση του εργοδότη-αιρετού, καθώς και το μειωμένο ωράριο λόγω μωρού, τιμωρείται με ποινές περικοπής μισθού.
Όλοι αυτοί μας ζητούν να ζήσουμε με ψίχουλα και συνιστούν με όρους νεκροταφείου... «ισονομία» και «αλληλεγγύη»!
Αυτοί που οικοδόμησαν έναν «δημόσιο» τομέα κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση της κομματικής τους αθλιότητας, αλλά έχουν το θράσος να ζητάνε ευθύνες για το δημιούργημά τους από τους εργαζόμενους.
Αυτοί που έχουν στείλει πάνω από 3 εκατομμύρια Έλληνες στο κοινωνικό περιθώριο και, όμως, τολμούν να μιλούν περί «ανάπτυξης» που θα έρθει, τάχα, μέσω της έντασης της ίδιας εκείνης πολιτικής που προκάλεσε τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων!
Αυτοί που ετοιμάζουν πλειστηριασμούς και «διαπραγματεύονται» για καταλύματα αστέγων με την τρόικα! Λένε ότι μόνο τότε θα έρθει η «προκοπή», αν συμφιλιωθούμε με τα 500 ευρώ και τα παιδιά μας με τα 300 ευρώ.
Αλλά αφού αυτή είναι η «σωτηρία», γιατί δεν δοκιμάζουν να «σωθούν» οι ίδιοι με τον ίδιο τρόπο που εκείνοι προτείνουν για τους άλλους; Ας παραιτηθούν από τα εισοδήματά τους. Ας παραιτηθούν από τις περιουσίες τους. Ας παραιτηθούν από τα προνόμιά τους. Ας έρθουν στην κατάσταση των μισθωτών σκλάβων. Κι ας ζήσουν - αυτοί - με τα 500 ευρώ καθαρά. Ας ζήσουν - αυτοί - με τα 360 ευρώ σύνταξη. Ας ζήσουν - αυτοί - με το επίδομα ανεργίας.
Ας ζήσουν αυτοί απλήρωτοι για 2,5 χρόνια.
Σε όλους τους άνεργους και τους εργαζόμενους, στην νεολαία της ανεργίας αφιερώνουμε ένα ποίημα του Μπέρτχολντ Μπρεχτ που γράφτηκε το 1939... που θα μπορούσε όμως κάλλιστα να είχε γραφτεί στις μέρες μας.
Η διαχρονικότητα του περιεχομένου είναι συγκλονιστική…
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
Θεωρούνε ταπεινό
Να μιλάς για το φαΐ
Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει
……………………………………………
Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί
Γι’αυτό που είναι ταπεινό
Ποτέ δεν θα υψωθούν
…………………………………..
Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί
Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές
Οι άνεργοι πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται
…………………………………
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
Λες πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού
…………………………………………
Μπέρτολντ Μπρεχτ-”Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου”
(Ποιήματα του Σβέντμποργκ, 1939)
Η «ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ» ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΥΓΙΖΕΙ
ΕΜΠΝΕΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
ΤΟ 2014 ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου