Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Αυτοδιοικητικές Εκλογές ή, αλλιώς, ποιος θέλει να βγάλει την πολιτική από τη ζωή μας







Αυτοδιοικητικές Εκλογές ή, αλλιώς, ποιος θέλει να βγάλει την πολιτική από τη ζωή μας
Του Γιάννη Γαρύφαλλου, συντονιστή της Ν. Ε. ΣΥΡΙΖΑ Λευκάδας



Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι πολιτικές, όλοι θα συμφωνήσουν σε αυτό. Αλλά ποιο είναι το πραγματικό νόημα μιας τέτοιας πρότασης και πως μπορεί κανείς να την υποστηρίξει χωρίς να πέσει στην παγίδα να υποβαθμίσει τη δημοκρατική διαδικασία της απόφασης των τοπικών κοινωνιών για το παρόν και το μέλλον τους;
Όλες οι επιλογές που κάνουμε και επηρεάζουν τη ζωή τη δική μας και των γύρω μας είναι πολιτικές. Αλλά τούτες εδώ οι εκλογές έχουν μια ξεχωριστή σημασία, διότι θα αποτελέσουν ένα από τα σταθερά βήματα στο δρόμο για την ανατροπή της κυβέρνησης, την αποδέσμευση από τα μνημόνια, την απαγκίστρωση από την νεοφιλελεύθερη πολιτική. Θα δώσουν, μαζί με τις ευρωεκλογές, το μήνυμα ότι δεν μπορεί κανείς να εξευτελίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια για να ικανοποιεί τις «αγορές», δε μπορεί κανείς να διαλύει τον κοινωνικό ιστό για να «αναδιαρθρώνονται» οι τράπεζες, δεν μπορεί κανείς να καταστρέφει το περιβάλλον στο όνομα μιας ασαφούς αλλά, ταυτόχρονα, εσκεμμένα προσανατολισμένης «ανάπτυξης». Η νεοφιλελεύθερη πολιτική είναι η ίδια σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Απλώς στο τοπικό επίπεδο, ιδιαίτερα, υπάρχει το άλλοθι των «ανεξάρτητων» υποψηφίων, των «χρήσιμων» παραγόντων, των «έμπειρων» καταφερτζήδων. Στη δική μου σκέψη, αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται τα λυπηρά φαινόμενα της καθημερινότητάς μας. Οι διοξίνες που αναπνέουμε από το κάψιμο των σκουπιδιών, η βρωμιά στις πόλεις και τους δρόμους, το αλαλούμ του παρκαρίσματος, η κατάσταση του οδικού δικτύου, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, όπως το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια, το πανηγύρι της αναξιοκρατίας, του νεποτισμού και των εργολάβων, η εγκατάλειψη των χωριών και των μικρών νησιών, η απαξίωση των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών, της γης της θάλασσας, των ιχθυοκαλλιεργειών, ακόμη και του τόσο πολύτιμου τουρισμού μας, και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό…
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές ποτέ δεν είχαν το βάρος που τους άξιζε και αυτό με ευθύνη των εκάστοτε κυβερνήσεων. Στάδιον δόξης λαμπρόν για πολιτευτάδες και μικροκομματάρχες, η αυτοδιοίκηση ήταν για κάποιους το μακρύ χέρι της κεντρικής διοίκησης, για άλλους αποτελούσε εφαλτήριο ατομικών φιλοδοξιών και προσωπικού πλουτισμού, για το κράτος εξυπηρετούσε ως ο τελευταίος κρίκος στο σύστημα πελατειακής αλληλεξάρτησης εξουσίας και κοινωνίας.
Η αυτοδιοίκηση απογυμνώθηκε από πόρους, ανθρώπινο δυναμικό και αξιοπιστία, αποδυναμώθηκε μέσα από συνεχείς «μεταρρυθμίσεις» (βλέπε ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ και ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ Ι και ΙΙ) και θάφτηκε κάτω από αλληλεπικαλυπτόμενους θεσμούς με σκόπιμα ασαφείς και πρόχειρα ορισμένες αρμοδιότητες (βλέπε Δήμους, Περιφερειακές Ενότητες, Περιφέρειες, Αποκεντρωμένες Διοικήσεις). Ο αλλοπρόσαλλος συγκεντρωτισμός και η σκόπιμη αποστελέχωση των υπηρεσιών οδήγησαν σε σουρεαλιστικές καταστάσεις, στις οποίες ο κάτοικος της Λευκάδας πρέπει να αποταθεί στην Πρέβεζα για την Εφορία, στα Γιάννενα για νοσοκομείο, στην Άρτα για μια υπηρεσία και στο Αγρίνιο για άλλη, τη στιγμή που η Περιφέρεια εδρεύει στην Κέρκυρα, η Αποκεντρωμένη Δημόσια Διοίκηση (sic) εδρεύει  στην Πάτρα και όλα εδρεύουν στην Αθήνα…
Η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων χρειάζεται επανασχεδιασμό, και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Χρειάζεται, πρώτα απ’ όλα, να ανακαλύψουμε ξανά τους λόγους για τους οποίους αποτελούμε μια ενότητα διακριτή. Και γι αυτό πρέπει να ενδυναμώσουμε την ιστορική και την πολιτισμική συνοχή των νησιών μας, να χτίσουμε δρόμους μετακίνησης και μεταφοράς, να φτιάξουμε διαύλους επικοινωνίας ανθρώπων και θεσμών. Μα, πάνω απ' όλα, πρέπει να πάψουμε να σκεφτόμαστε την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως διαχειριστή της στρεβλής πραγματικότητας του συγκεντρωτικού κράτους και να την αναδείξουμε ως φορέα έκφρασης της πραγματικής βούλησης των τοπικών κοινωνιών και ως παράγοντα προστασίας και ανάπτυξης των ανθρώπων και του περιβάλλοντός τους, τόσο του φυσικού όσο και του τεχνητού.
Οι αξίες και τα οράματα (τουλάχιστον οι αξίες και τα οράματα της Αριστεράς, για να μην κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια) πρέπει να αντανακλώνται σε όλες τις επιλογές μας και σε όλες τις προσπάθειές μας. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η κοινωνική αλληλεγγύη και η διαφύλαξη του περιβάλλοντος αποτελούν τους γνώμονες για τη δράση και τους αγώνες μας. Τίποτα από αυτά δε θα χαρίσουμε στην κυβέρνηση της Τρόικας και τους ντόπιους υπηρέτες της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου