Ήταν ιδιαίτερη τιμή για μας να πάρουμε συνέντευξη από την γνωστή συγγραφέα Hλιάνα Βολονάκη με τις πολλές λογοτεχνικές επιτυχίες στο ενεργητικό της όπως “Τα λευκά Περιστέρια” και “ Η Μελαγχολία της νύχτας. Πάνω απ όλα όμως μας έκανε εντύπωση ο άψογος χαρακτήρας της και η αλήθεια στα λεγόμενα της.
Δίνει αξίες στους συνανθρώπους και προσπαθεί μέσα από τα έργα της να προβάλει γεγονότα που συνέβησαν, έτσι ώστε όχι μόνο να μας κρατήσει απλά συντροφιά το έργο της, αλλά να μάθουμε μέσα από τα λάθη μας και τις κακουχίες να βρίσκουμε καλύτερους και πιο αποτελεσματικούς τρόπους διαφυγής από την καθημερινότητα.
Μια γυναίκα που η ζωή της δεν ήταν από την αρχή στρωμένη με ροδοπέταλα κατάφερε να κάνει τα όνειρα της πραγματικότητα. Γιατί πολύ απλά τα πίστευε, τα αγαπούσε και δεν τα εγκατέλειψε ποτέ της. Αυτή είναι η Hλιάνα Βολονάκη.
Αγαπητή Ηλιάνα, αρχικά θα ήθελα να σε γνωρίσω ως χαρακτήρα και έπειτα ως την δημιουργό λογοτεχνικών επιτυχιών. Γνωρίζουμε ότι κατάγεσαι από την Αθήνα και ότι έχεις σπουδάσει στέλεχος τραπεζικών υπηρεσιών. Πως τα δεδομένα αυτά σε επηρέασαν και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα σου.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Μαρούσι Αττικής. Τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια τα έζησα στην Ηλιούπολη Αττικής, όπου εκεί εργάζονταν η μητέρα μου. Μαζί με την νονά μου είχαν επιχείρηση φασόν στο σπίτι. Μεγάλωσα με τις κόρες της νονάς μου, εφόσον δεν είχα αδερφάκι και έτσι δεν ένιωσα μοναξιά.
Όταν έφθασε η ώρα να σπουδάσω, είχα ένα δίλλημα. Οι γονείς μου δεν είχαν χρήματα να με στείλουν σε κάποιο ξένο μέρος, οπότε έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου και να περάσω στην Αθήνα. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερα και πέρασα στην Αλεξανδρούπολη, ως νηπιαγωγός. Φυσικά, δεν πήγα και γράφτηκα σε μια σχολή στην Αθήνα. Για καλή μου τύχη, μόλις τελείωσα τις σπουδές μου, βρήκα δουλειά ως σχολικός συνοδός σε παιδικό σταθμό για δύο χρόνια.
Η δουλειά αυτή με βοήθησε να αναλάβω τις ευθύνες μου και να διαχειρίζομαι τα οικονομικά μου. Κάτι πού έκανα από παιδί, όταν οι γονείς μου, μου έδιναν χαρτζιλίκι. Και όταν , με απέλυσαν, έχασα την γη κάτω από τα πόδια. Τότε πήρα την απόφαση, να μετακομίσω μια και καλή στο χωριό μου στο Μεσολόγγι, στον Άγιο Ηλία και να αφοσιωθώ στα βιβλία μου. Φυσικά και δεν μετάνιωσα! Η ζωή, εδώ, είναι ήρεμη, χωρίς την βαβούρα της πόλης. Ξαναβρήκα τον εαυτό μου και έχω αρκετό χρόνο ώστε να γράφω.
Άσκησες ποτέ το επάγγελμα που έχεις σπουδάσει;
Όχι, ποτέ. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου, κλεισμένη σε ένα γραφείο, να δίνω ή παίρνω εντολές.
Αντικειμενικά, πως θα χαρακτήριζες εσύ τον εαυτό σου;
Ονειροπόλα, τελειομανής, ανυπόμονη.
Τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο; Γνωρίζουμε ότι αγαπάς τα ταξίδια και την ζωγραφική και ότι παρουσιάζεις μέσα από εκθέσεις ζωγραφικής τα έργα σου. Μήπως υπάρχει κάτι αυτήν την περίοδο που θα έπρεπε να γνωρίζουμε σχετικά με αυτό; Πότε η επόμενη έκθεση ζωγραφικής;
Η ζωγραφική ήρθε εντελώς απρόσμενα στη ζωή μου. Την περίοδο πού σπούδαζα στη σχολή, γνώρισα τον αξιότιμο φίλο- δάσκαλό μου Δ. Μπάκαλο, εντελώς τυχαία στο φωτοτυπικό της γειτονιάς. Με ενθουσίασε η νοοτροπία του και η τεχνική του, η μίξη των χρωμάτων, κυρίως του γκρι με του μαύρου πού χρησιμοποιούσε και αποφάσισα να δώσω τη δική μου νότα. Η δική μου θεματολογία, βέβαια, διαφέρει κατά πολύ από τον δάσκαλό μου. Ζωγραφίζω τοπία, με έντονα χρώματα και πολλές μίξεις.
Χάρη σε αυτόν, έκανα την πρώτη μου ατομική έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο Του Δήμου Ηλιούπολης και μετέπειτα ακολούθησαν κι άλλες. Η τελευταία, μάλιστα, έκθεσή μου, έγινε στις Κτιστάδες Άρτας, φέτος τον Αύγουστο, με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου κύριου Κ. Βήχα.
Όσο αφορά την συγγραφή βλέπουμε ότι στα έργα σου παρουσιάζεις μια πλευρά σκοτεινή στην οποία όμως κυριαρχούν τα όνειρα και η ελπίδα. Μήπως μέσα από την συγγραφή παρουσιάζεις τα δικά σου όνειρα και μια αδιέξοδο που και εσύ ψάχνεις να βρεις;
Σαφώς και ο κάθε συγγραφέας μέσα από τα βιβλία του προσπαθεί να βρει μια διέξοδο και να παρουσιάσει τις καταστάσεις όπως αυτός θέλει. Πάντοτε με γοήτευε η γκάμα της ανθρώπινης υπόστασης, με τις λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις. Δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να ταυτιστεί και να κεντήσει τους ήρωες απολαμβάνοντας την κάθε συλλαβή του βιβλίου.
Είναι δύσκολο να μπορέσεις να αποτυπώσεις την ψυχολογία ενός ανθρώπου στο χαρτί. Για αυτό και οι ήρωες δεν θεωρούνται ψεύτικοι. Είναι οι άνθρωποι πού περπατούν δίπλα μας και δεν τους δίνουμε μερικές φορές, έως ποτέ, σημασία.
Προσπαθώ, λοιπόν, να πλάσω ήρωες στις πραγματικές ψυχολογικές διαστάσεις τους. Με όλες τις συναισθηματικές αποχρώσεις και μειονεκτήματα και προτερήματα. Και πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο. Η εμβάθυνση και η ανάδειξη των ψυχολογικών διακυμάνσεων είναι αποτέλεσμα συνθηκών της στιγμής αλλά και της ώρας.
Πιο λογοτεχνικό σου έργο έχεις αγαπήσει πιο πολύ και ποίος χαρακτήρας θα ήθελες να ήσουν;
Αν και η μελαγχολία της νύχτας με έχει αγγίξει βαθιά στη ψυχή, ομολογώ γοητευμένη από τον Βενέδικτο στα Λευκά Περιστέρια. Ο Βενέδικτος ερωτεύεται την ασθενική Λαλλένια και θυσιάζεται με όλη τη σημασία της λέξεως. Θα έλεγα πώς ταύτισα τον εαυτό μου, μαζί του, και ίσως αντιδρούσα έτσι, κι εγώ σε μία τέτοια περίπτωση.
Πως ξεκίνησε η ιδέα της συγγραφής και ποιον ξένο μυθιστοριογράφο θαυμάζεις;
Από ένα παιδικό στην τηλεόραση, εκεί πού τα μολύβια, οι γόμες, οι κούκλες κτλ, περίμεναν τη νύχτα, για να ξεκινήσουν τις ιστορίες τους. Ήμουν 7 χρονών, κι όμως, έγραφα τα παραμύθια μου, μέχρι τα δεκαοχτώ μου πού έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα.
Κατά την γνώμη μου, Ντόνελι Τζένιφερ, ιστορίες με μέρη όπου ληστές, μπράβοι, πόρνες και συνηθισμένοι άνθρωποι ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή. Εκεί, όπου οι κοπέλες τολμούν να κάνουν όνειρα . Εκεί, όπου οι άνθρωποι, κυνηγημένοι από τα φαντάσματα του παρελθόντος, θρηνώντας αγαπημένους νεκρούς, προκόβουν, και μέσα από μια αναμέτρηση με το παρελθόν, ανοίγουν δρόμο για το μέλλον.
Το μυθιστόρημα “Η Μελαγχολία της νύχτας”, μια ξεχωριστή δημιουργία που αγγίζει την καρδιά του αναγνώστη αναφέρεται στην Σπιναλόγκα. Μήπως επηρεάστηκες καθόλου από την Βικτόρια Χίσλοπ; Και πως ξύπνησε η ιδέα να γράψεις για το μέρος αυτό;
Καταρχήν, η μελαγχολία της νύχτας, είχε γραφθεί αρκετό καιρό πριν παιχτεί το βιβλίο της Βικτόρια Χίσλοπ στην τηλεόραση. Ήταν η περίοδος πού αναζητούσα την καινούρια συγγραφική μου απόπειρα, μετά από το ιστορικό βιβλίο πού αναγράφω ιστορικά στοιχεία και ιστορίες ηρώων στη Σμύρνη.
Έμπνευσή μου, ένας συνάδελφος του πατέρα μου, ο οποίος κατάγεται από την Κρήτη. Τους άκουσα να συζητούν και πήρα μέρος στη συζήτηση. Εκείνος βαρυγκωμούσε, διότι ήταν ευχαριστημένος πού θα επέστρεφε στο χωριό του, αλλά φοβόταν τις ιστορίες περί λέπρας.
Θέλησα να μάθω λεπτομέρειες και μάλιστα συζήτησα για ώρες μαζί του. Ύστερα, έψαξα πληροφορίες στο ιντερνέτ, παρακολούθησα βίντεο, ρώτησα ανθρώπους, γιατρούς, έγραφα, έσβηνα, διόρθωνα. Προσπαθούσα να βάλω τον εαυτό μου και τις αντιδράσεις μου, σε κάθε κομμάτι της ιστορίας. Μάλιστα την ιστορία του Ρεμουνδάκη, το ιντερνέτ, την έβαζα συνεχώς στο you tube, ώστε να νιώθω πώς βρίσκομαι σε εκείνο το μέρος.
Το νεότερο λογοτεχνικό σου βιβλίο “Λευκά Περιστέρια” αναφέρεται σε κοινωνικές δυσκολίες και ζητήματα. Παρουσιάζει την αλήθεια των πραγμάτων. Μήπως έχεις αντιμετωπίσει και εσύ ή κάποιο άτομο από το οικείων σου περιβάλλον παρόμοιες καταστάσεις και έτσι μέσα από το έργο σου ψάχνεις και εσύ να βρεις μια διέξοδο;
Η ηρωίδα του βιβλίου μου, είναι αληθινή. Φίλη ενός κοντινού μου ανθρώπου, η οποία δυστυχώς δεν ζει, πια. Λίγες μέρες, μετά την έκδοση του βιβλίου, έφυγε από τη ζωή. Μου ζήτησε να γράψω την ιστορία της, πλάθοντας, βέβαια λίγο τα γεγονότα και βάζοντας άλλα ονόματα, έτσι ώστε, να μάθει ο κόσμος.
Ομολογώ πώς και εγώ η ίδια, ανατρίχιαζα με όσα κατέγραφα στα χαρτιά μου, όταν μου έλεγε την ιστορία της.
Μήπως ετοιμάζεις κάποιο νέο μυθιστόρημα αυτήν την περίοδο;
Μόλις τελείωσα ένα ιδιαίτερα δύσκολο βιβλίο μιας και στον μυθιστορηματικό ιστό μου παρεμβάλλεται έντονα ο αστυνομικός τομέας.. Ήταν ένα επίπονο τόλμημα και περιμένω εναγωνίως τις αντιδράσεις του αναγνωστικού κοινού.
Ας περάσουμε σε πιο γενικά θέματα. Θα εγκατέλειπες ποτέ την συγγραφή για να ακολουθήσεις μια άλλη αγάπη;
Γράφω επειδή μέσα από κάθε περιπέτεια γραφής, συμπληρώνω τη δική μου αυτεπίγνωση. Είμαι ειλικρινής σε αυτό που κάνω και το υπηρετώ με συνέπεια και πάθος. Έτσι, λοιπόν, δεν έχω το δικαίωμα να στερήσω από τον εαυτό μου ό,τι μπορώ να του προσφέρω μέσω της γραφής ούτε σε όσους θέλουν να με διαβάζουν.
Η γνώση είναι δύναμη. Τι θα έλεγες στην νέα γενιά που δηλώνει απελπισμένη λόγω τον δύσκολων οικονομικών συγκυριών; Πως η γνώση μπορεί να βελτιώσει τον άνθρωπο;
Πρέπει να παλέψουμε, να μην αφήσουμε το σύστημα πού μας κυβερνάει να χάσουμε ακόμη κι άλλο τις ελπίδες μας. Η νέα γενιά είναι η δύναμη της χώρας. Για αυτό και ξεκινάω μια περιοδεία στα σχολεία, ώστε να μάθουν οι νέοι τι σημαίνει λογοτεχνία και πώς με το διάβασμα μπορούν να κάνουν το δικό τους αγώνα. Γιατί κακά τα ψέματα, η παιδεία είναι το πνεύμα της αυτογνωσίας.
Πέρα από την συγγραφή και την ζωγραφική τον τελευταίο καιρό ασχολείσαι με συνταγές μαγειρικής. Πες μας σχετικά με αυτήν σου την απόφαση. Έχεις εκδώσει κάποιο βιβλίο μαγειρικής;
Ασχολούμαι εντελώς ερασιτεχνικά. Στο σπίτι μου, φυσικά, και μαγειρεύω, όποτε έχω χρόνο. Το blog πού δημιούργησα (sintagesilianavolonaki.blogspot.gr) είναι συνταγές από γιαγιάδες, μητέρα, θείες κτλ. Δεν ξέρω, εάν στο μέλλων, εκδώσω κάποιο βιβλίο μαγειρικής, προς το παρόν, μαγειρεύω για φίλους και συγγενείς.
Μια άλλη σου αγάπη το ραδιόφωνο. Αυτή την σεζόν γιατί επέλεξες να απέχεις από τα ραδιοφωνικά δρώμενα και ποια τα άμεσα σχέδια σου σχετικά με αυτόν τον τομέα;
Ήμουν για αρκετό διάστημα στον άνεμο 9,37, με την εκπομπή ψιθυρίσματα. Κουτσομπολιά, παρέα με ελληνική μουσική. Η εκπομπή, δόξα τω Θεώ, πήγαινε πολύ καλά και η συνεργασία μου με τον διευθυντή του σταθμού, ήταν άψογη. Βέβαια, ακόμα κρατάμε επαφές και χαίρομαι για αυτό. Αλλά, το χρονικό διάστημα πού επέλεξα να σταματήσω είχα περιοδείες με παρουσιάσεις βιβλίων μου, οπότε δεν μου ήταν εύκολο.
Αυτήν την περίοδο που μπορούμε να σε βρούμε;
Μπορείτε να με βρείτε στο Facebook : ΗΛΙΑΝΑ ΒΟΛΟΝΑΚΗ, ΗΛΙΑΝΟΥΛΑ ΒΟΛΟΝΑΚΗ, Iliana Volonaki, στο twitter ilianavolonaki@, στο blog http://ilianavolonaki.blogspot.gr/ .
Βέβαια μπορείτε να με βρείτε και στο Μεσολόγγι και συγκεκριμένα την Κυριακή, θα παραβρίσκομαι στο πολιτιστικό σύλλογο <<το Αιτωλικό>> στο Αιτωλικό, στις 8:30μμ , πίσω από πρώην Δημαρχείο.
Είστε όλοι καλεσμένοι!
Έργα της Hλιάνας Βολονάκη
Η βαριά μυρωδιά του θανάτου διαποτίζει όλες τις πτυχές ενός ολόκληρου οικογενειακού δέντρου. Το νησί της Σπιναλόγκας και η λέπρα που ''κρατάει εφτά γενιές'' μοιάζουν να μην πέρασαν ποτέ στη σφαίρα του παρελθόντος, αλλά να ζουν, ως μόνιμοι εφιάλτες, διατρέχοντας την κάθε γενιά διαδοχικά.
Εν μέσω του τραγικού τετελεσμένου του θανάτου, της ακραίας απελπισίας, της απόγνωσης και της απόλυτης αδυναμίας να παρέμβουν στο πεπρωμένο τους, οι άνθρωποι προσπαθούν να υπερασπιστούν τη ζωή, ερωτεύονται, κάνουν παιδιά, παίζουν παιχνίδια, δημιουργούν, κάνουν όνειρα... για να έρθει πάντα το ''μοιραίο'' και πάντα να τους νικήσει, ασυγκίνητο από τον πόθο τους για τη ζωή.
Μπορεί η αγάπη να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας φίλος; Τι κερδίζει στο τέλος, ο έρωτας ή η αυτοθυσία;
Μια νεαρή γυναίκα αντιμέτωπη με μια δύσκολη αρρώστια, καλείται να απαντήσει σε όλα αυτά τα ερωτήματα στην προσπάθειά της να βρει επιτέλους την ευτυχία τόσο για τον εαυτό της όσο και για εκείνους που αγαπά. Στο μεταξύ, οι γύρω της κρύβουν ο καθένας τη δική του ιστορία και τα δικά του όνειρα. Κάποιοι θα πετάξουν με τα φτερά των ονείρων τους, και κάποιοι θα γίνουν Λευκά Περιστέρια.
http://greektv3.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου